Vanmiddag het vak The Art of Innovation afgetrapt bij het Instituut voor bedrijfskunde. Een keuzevak. ‘ik mocht het andere vak niet meer herkansen’, ‘ik heb geen flauw idee meer waarom ik dit gekozen heb’, ‘ik wil graag eens wat anders dan luisteren en een toets maken’, ‘ik ben niet creatief, vandaar’ en ‘ik kon het vorig jaar niet afmaken’ waren de antwoorden op de vraag ‘waarom heb je dit vak gekozen?’. Reden om te beginnen met een crash course design thinking: ontwerp in 70 minuten een waardevolle en nuttige verbetering voor de portemonnee van een klasgenoot.
– interview de ander over zijn portemonnee (waar neemt zij hem mee naar toe, wat zit er in, hoe kom je er aan, waarom heb je deze gekozen, wat koste hij, waarom houd je van je portemonee, wat had je vroeger, was dat anders etc).
– kijk naar je aantekeningen. Waar zou je op door willen vragen. Wanneer was ze enthousiast of juist niet?
– Probeer te formuleren wat de ander voor behoefte heeft en waarom.
– teken in vijf minuten vijf radicale verbeterde versies.
– laat ze alle vijf zien en vraag feedback.
– gebruik de feedback voor een verbeterde versie van het beste idee en maak het. Prototypen dus.
Zodoende hebben we alle fasen van design thinking ervaren. En nu hebben we besloten dat we niet doen wat in de studiehandleiding staat. We gaan de opleiding redesignen. Huiswerk: praat met minstens tien studenten over de opleiding en alles wat daar bij hoort. We hebben 2 oren en maar 1 mond en dat zal niet voor niks zijn. En als inspiratie een goed verhaal over het re-designen van hoger onderwijs. Het zal mij benieuwen maar het komt vast goed!