Het grote voordeel van het werken met studenten van verschillende opleidingen is dat je veel leert. In dit geval van Madeline, een student van de opleiding Architectuur. Ze werkt in een multidisciplinair team aan de inrichting van de nieuwe werkruimte van de Hanze Ontwerpfabriek. Een plek waar studenten, docenten en bedrijven op een ongewone manier kunnen werken aan een idee, een vraag of een probleem. Het team maakte een prototype van een box.
Het is een eenvoudig ontwerp dat bestaat uit twee delen. Je kunt er twee zitplaatsen mee creëren. Als je ze opstapelt heb je een spreekgestoelte en je kunt ze gebruiken om de ruimte in te delen. Tot zover het ontwerp. Omdat ze er direct een prototype van hebben gemaakt bieden ze de gelegenheid aan mensen om er vanuit hun eigen verbeeldingskracht en creativiteit functies aan toe te voegen. Ongevraagd komen er toevoegingen. Het is een ideeënbus (de gleuf van het handvat), met kleur zijn het de denkhoeden van de Bono, het is een creatieve kit (er is volop ruimte om er spullen in op te bergen), het is een selectietool: bedachte ideeën die niet innovatief zijn gaan in de box, de rest er buiten. Dus je ontwerpt iets en gebruikers voegen extra waarde toe. Dat roept een interessante vraag op bij alle diensten en producten die je hebt ontworpen en die gebruikt worden. Neem als voorbeeld alle diensten die de Human Resource afdeling ontwerpt en gebruikt. Vanuit onderzoek weten we dat beoordelingsgesprekken door leidinggevenden gebruikt worden voor verschillende doeleinden. Bij schaars personeel wordt bijvoorbeeld een goede beoordeling gegeven om te zorgen voor binding. Interessant is dan de vraag: Hoe kunnen leidinggevenden op andere manieren medewerkers aan zich binden? Bij design thinking probeer je altijd te starten vanuit een behoefte. En nu heb ik geleerd dat je die behoeften ook kunt ontdekken door te kijken hoe bestaande producten en diensten worden gebruikt.