Do the doable and then push it.

Mijn oud collega Hans zei ooit iets over stafdiensten ‘je huurt ze in om je bed op te maken en de volgende dag vertellen ze hoe laat je op moet staan’. Vandaag kreeg ik een mail van een adviseur. Ze had een mailwisseling gevolgd tussen collega’s over de mogelijkheden een bestaand programma aan buitenlandse studenten aan te bieden. Ze had ongevraagd wel een aantal adviezen voor ons. Pak het gestructureerd aan, maak er een project van, beantwoord vragen over aantallen, eisen, kwalificaties, denk na over de vormgeving, de organisatie, de startdatum, de communicatie naar partners en wat andere afdelingen er van vinden. Is het zoveel werk? moeten we dat allemaal eerst regelen? Laat maar zitten. Zo vergaat het ook veel mensen met een ondernemend idee. Is er wel markt voor, wat is je concurrentie, hoe zit het juridisch, wat is je verdienmodel, welke kosten moet je precies maken, hoe ziet je marketingplan er uit, en hoe ziet je communicatieplan er uit, welke ondernemingsvorm ga je kiezen, wat zijn de risico’s en de verschillende scenario’s? Binnen vijf minuten zakken de schouders tien centimeter en is het gevoel ‘laat ik het maar niet doen’. Kan dat anders? Jazeker, en het moet soms ook anders. Als het effect van deze vragen in de eerste fase van een idee alle energie uit het proces halen is een andere aanpak nodig. Saras Sarasvathy deed onderzoek naar het gedrag en de besluitvorming van ondernemers in de opstartfase. Haar baanbrekende onderzoek leidde tot een model van ondernemend gedrag. In plaats van een doel dat SMART geformuleerd is, werken vanuit de beschikbare middelen en voorstelbare doelen. Vanaf dag 1 praten met stakeholders en nadenken over het aanvaardbaar verlies. Sarasvathy vergeleek het met koken. Lees je eerst het recept en voer je de instructies precies uit dan krijg je wat er op de foto staat. Tenminste dat is de bedoeling. Je kunt echter ook de koelkast opentrekken en koken met de ingrediĆ«nten die voor handen zijn. Effectuation dus! Do the doable and teh push it!